Jelle is 14 jaar en gaat naar regulier voortgezet onderwijs.
Bij Jelle is ADHD / DCD ( coördinatie- ontwikkelingsstoornis) vastgesteld. Hij heeft een rustige en gestructureerde werkomgeving nodig, waar leerkrachten en leerlingen het accepteren als hij ‘anders’ reageert als hij deze structuur niet heeft.
Geen fijne basisschool herinneringen
Jelle heeft geen fijne herinneringen aan zijn jaren in de onderbouw op de basisschool. Hij kon zich moeilijk concentreren en werd niet altijd goed begrepen door de leerkrachten en kinderen. Jelle merkte verschil tussen hem en de kinderen in de klas op het gebied van fysieke-, spraak/taal- en emotionele ontwikkeling. Uit frustratie trok hij steeds vaker op een negatieve manier aandacht. Werkjes maken, leren lezen en schrijven werd steeds moeilijker. De kinderen keken naar hem als een ‘lastige’ jongen. Hij voelde zich steeds slechter op school.
Zoektocht
Moeder Suzanne zag dat het steeds slechter ging op school met haar kind. Ook de leerkracht gaf aan dat het in de klas niet goed ging met Jelle. “De eerste stap was in gesprek gaan met de intern begeleider. We keken samen naar mogelijkheden om extra begeleiding voor Jelle te regelen, zoals een training voor sociale vaardigheid, fysiotherapie en logopedie. De hulp die werd geboden vond steeds buiten school plaats. Dit was een extra belasting voor Jelle, hij moest na een lange schooldag ook nog naar therapie. Hierdoor werd hij steeds meer overprikkeld. De extra begeleiding maakte de situatie alleen maar erger”.
Onderzoek
Zo kon de situatie niet blijven. Moeder Suzanne sprak met de hulpverleners van Jelle over haar zorgen. “Ik kreeg de tip om eens te kijken naar speciaal onderwijs. De Mytylschool in ‘s-Hertogenbosch bijvoorbeeld. Ik schrok hiervan; deze school is toch alleen geschikt voor kinderen met zware fysieke beperkingen? Dit bleek niet zo te zijn. Ik besprak het idee met de intern begeleider. Hij dacht echt met ons mee. Om zeker te zijn dat de Mytylschool de juiste plek zou zijn voor Jelle, werd Jelle onderzocht door een psycholoog. De uitslag was ADHD/DCD. Met deze aanvullende gegevens kon worden aangetoond dat er meer nodig was dan de basisschool kon bieden. Een commissie beoordeelde de aanvraag en al snel werd de overstap naar de Mytylschool goedgekeurd en kon de overstap gemaakt worden.
Nieuwe kansen
Jelle maakte de overstap op 7 jarige leeftijd en startte op de Mytylschool in groep 3. Hij vond de overstap spannend maar voelde zich meteen op zijn plaats. “Op de Mytylschool kreeg ik les op mijn eigen niveau. Voor de werkjes waar ik goed in was zoals spelling, mocht ik moeilijkere opdrachten maken dan de werkjes die ik lastiger vond. Er was geen druk om te presteren. De extra assistenten in de klas vond ik ook heel fijn. Ik kreeg meteen hulp als ik dit nodig had.”
Een betere match
Voor Jelle waren de aanpassingen op sociaal en emotioneel vlak misschien nog wel belangrijker. “Vanaf de eerste dag vroegen leerkrachten aan mij hoe het met mij ging. Ik kon vertellen wanneer het niet goed ging en voelde me begrepen. Met minder kinderen, minder drukte en herrie in de klas voelde ik me veel fijner en kon sneller vrienden maken. Iedereen heeft ‘iets’ en daardoor werd ik sneller begrepen door de andere kinderen”.
Mogelijkheden
“Er werd vooral gekeken naar wat er wél kon”, geeft moeder Suzanne aan. Met extra hulpmiddelen zoals speciale computers en stoelen, pennen met een speciaal greepje, en koptelefoons kwam Jelle weer tot leren. Dat ging zelfs zo goed dat hij in groep 7 het materiaal van groep 8 al beheerste. Een terugkeer naar het reguliere onderwijs behoorde weer tot de mogelijkheden”.
Voortgezet onderwijs
“De overstap naar het voortgezet onderwijs werd goed begeleid. Vanuit de Mytylschool gingen ze mee naar de Overlaat in Waalwijk, de voortgezet onderwijs school die we voor ogen hadden, om te kijken of Jelle daar goed zou passen”. Er werd gekozen voor een reguliere school waar veel praktijklessen worden gegeven. “We kregen een coach op de nieuwe school die met ons meedacht en meekeek tijdens het eerste halfjaar. Zo spraken we bijvoorbeeld af dat gym niet meetelt voor het overgaan naar een volgend jaar”.
Succes
“Na mijn eerste jaar op de Overlaat had ik een goed rapport! Schrijven is nog steeds lastig maar ik mag veel op de computer doen. In de klas word ik geaccepteerd en ik voel me thuis. Wanneer ik het lastig heb, kan ik naar de leerlingbegeleider toe om hulp te krijgen. Maar dit is eigenlijk niet meer nodig. Alles wat ik geleerd heb op de Mytylschool helpt me nu nog. Ik wil straks examen doen voor automonteur, dat vind ik heel leuk”.
De weg naar de juiste onderwijsplek verloopt niet altijd gemakkelijk. Welke tips hebben Suzanne en Jelle voor ouders en kinderen?